STATISTIK PENGGUNAAN POLISTERIN

Objektif utama statistik penggunaan polisterin ini dibuat adalah bertujuan untuk:

• Membawa kesedaran untuk mengurangkan penggunaan bahan-bahan berbahaya kepada Bumi dan manusia, seperti polisterin dan plastik.

• Selain itu, bertujuan supaya mengurangkan atupun menghentikan penggunaan bekas yang diperbuat daripada polisterin ataupun plastik.

• Bahkan ia juga adalah untuk menyemai nilai-nilai murni seperti Kitar Semula, penggunaan semula dan mengurangkan pencemaran.

Banyak fakta yang kita tidak tahu mengenai penggunaan polisterin dalam kehidupan kita sehari-harian. Malah kita juga turut memandang enteng tentang bahaya yang mungkin akan timbul, ekoran daripada penggunaan polisterin dalam kehidupan kita pada masa yang akan datang. Penggunaan polisterin mengikut perangkaan perdagangan yang di ambil dari tahun 2005 sehingga tahun 2007 berdasarkan carta eksport-import adalah sebagimana yang berikut :

Selain itu, kita mestilah melihat perbandingan umur remaja yang menggunakan polisterin sama ada ia digunakan di kantin ataupun restoran. Perbandingan yang dikaji merangkumi kanak-kanak yang berusia 8 tahun hingga remaja yang berusia 17 tahun dan remaja berusia 18 tahun hingga orang dewasa yang berusia 25 tahun. Mengikut jadual di bawah, mereka yang berusia di antara 8 hingga 17 tahun diwakili oleh penunjuk yang berwarna hijau, manakala bagi mereka yang berusia di antara 18 hingga 25 tahun pula menggunakan penunjuk yang berwarna kuning. Antara barangan yang sering digunakan oleh remaja ini ialah, bekas plastik, cawan plastik, polisterin, plastik beg, gelas, dan bekas seramik. Dapat dilihat dengan jelas bahawa kita yang berusia di antara 18 hingga 25 tahun, membungkus dengan menggunakan polisterin secara meluas.

Menurut kajian yang dibuat ke atas rakyat Malaysia, secara puratanya rakyat Malaysia menghasilkan kira-kira 18000 tan sisa pepejal setiap hari. Manakala 8 juta sisa pepejal pula perlu dihapuskan pada setiap tahun. Daripada kajian tersebut, negara kita menghasilkan sisa pepejal kira-kira setinggi menara KLCC setiap tiga hari.

Daripada keseluruhan sisa pepejal yang dihasilkan oleh manusia, hanya 5% sahaja sisa pepejal yang boleh dikitar semula dan 95% pula perlu dilupuskan. Sebenarnya nilai ini lebih rendah jika dibandingkan dengan negara Eropah, di mana proses kitar semula mereka adalah di antara 30% hingga 40%. Hal ini demikian kerana manusia menghasilkan kira-kira 9.7 tan Karbon Dioksida setiap tahun, tetapi pokok hanya mengeluarkan kira-kira 20 kilogram oksigen setiap tahun. Oleh itu, manusia digalakkan menanam sekurang-kurangnya 456 batang pokok setiap seorang bagi menyerap karbon dioksida untuk kesejahteraan diri sendiri.

Sebagai pelajar universiti yang dikatakan sebagai golongan yang intelektual, cuba kita bayangkan sisa polisterin yang dianggar terhasil setiap hari di dalam sesuatu universiti khususnya di Universiti Malaya ini:

Jumlah bilangan pelajar ijazah dasar: 17,000 orang

Jumlah bilangan pelajar ijazah dan ijazah tinggi: 10,000 orang

(Nota: Maklumat bilangan pelajar dalam sesi 2008/2009 didapati daripada Bahagian Hal Ehwal Pelajar Universiti Malaya.)

Katakan bahawa secara purata, jika setiap pelajar membungkus makanan sekali sehari, sisa polisterin yang akan terhasil ialah:

17,000 + 10,000 = 27,000 sisa polisterin SEHARI

Diingatkan juga bahawa sisa polisterin yang dianggarkan terhasil adalah setakat golongan pelajar sahaja tanpa mengira pihak lain (bukan pelajar) yang terdapat di dalam universiti ini.

Sebagai salah seorang mahasiswa ataupun mahasiswi, kita haruslah mengambil langkah yang bijak dalam memastikan penggunaan polisterin di dalam kehidupan kita sehari-harian dapat dikurangkan ataupun dapat dihentikan dengan segera. Hal ini demikian kerana penggunaan bekas yang diperbuat daripada polisterin boleh membawa kesan yang buruk terhadap kesihatan dan kesejahteraan manusia serta persekitarannya. Sebelum keburukan polisterin itu memudaratkan, lebih baik kita mempraktikkan amalan membungkus makanan tanpa menggunakan polisterin dalam kehidupan seharian kita dan membawa bekas makanan sendiri untuk tujuan membungkus atau menggunakan bekas makanan yang boleh dikitarkan semula.